Column: Die ongelezen boeken staan niet voor niets al die tijd ongelezen in de kast

Ik heb heel veel ongelezen boeken in mijn kast staan en op de een of andere manier worden het er elk jaar meer, ondanks dat ik ook meer ga ben gaan lezen in de afgelopen jaren. Ik probeer echter wel de laatste tijd om steeds meer uit eigen kast te lezen en heb daarom ook januari omgetoverd tot een extra #leesuiteigenkast maand. Tijdens het lezen van een aantal boeken bedacht ik me iets en daar ga ik het vandaag over hebben!

Tijdens de vorige editie van #leesuiteigenkast in september viel het me al op, maar ook deze maand las ik een aantal boeken die ik helemaal niet zo interessant vond. Mijn conclusie? Die ongelezen boeken staan niet voor niets al die tijd ongelezen in de kast. Stiekem weet ik allang dat ik ze niet zo leuk ga vinden!

Ja, er zijn zeker uitzonderingen. Een groot aantal van mijn ongelezen boeken zijn afkomstig van boekenmarkten. Die boeken wil ik dan zeker lezen en ze lijken me ook erg tof, maar als je dan in één keer een grote stapel boeken aanschaft, heb je geen tijd om ze allemaal zo snel te lezen. Dan belanden ze in de kast en vaak ook nog een beetje uit het zicht, waardoor je vergeet dat je dat ene boek überhaupt hebt. Zo vond ik Hoe je stopt met plastic echt een aanrader en een belangrijk boek dat veel mensen zouden moeten lezen.

Maar die andere boeken? Die boeken die ik krijg of zelf koop? Die ik op het eerste ogenblik heel erg graag wil lezen en die me ook erg goed lijken? En die toch op de een of andere manier ongelezen in de kast belanden omdat ik ze stiekem toch niet zo graag wil lezen? Over die boeken heb ik het nu. Afgelopen september las ik bijvoorbeeld Dans met mij,  Ik wil ook zo’n man en Inkt. Dans met mij en Inkt heb ik eigenlijk gelijk gekocht bij verschijning omdat ze me zo tof leken. Hoewel ze beiden niet heel erg slecht waren, waren het voor mij ook geen toppers. Ik wil ook zo’n man was een niet-aangevraagd recensie-exemplaar en stond al tijden in de kast. En dat boek vond ik echt een verschrikking om uit te lezen. Alsof ik op een bepaalde manier wist dat het gewoon niet mijn boek zou zijn.

Deze maand las ik Onder sterren en Stockholm Cuisine (oké, Onder sterren is nog steeds niet uit en die laatste heb ik uiteindelijk ook niet uitgelezen) en beide boeken wisten me echt niet te raken. Onder sterren kocht ik vorig jaar enorm enthousiast, maar belandde ook ongelezen weer in de kast.

Ik vind het wel apart en grappig om te zien dat een aantal ongelezen boeken dus niet voor niets ongelezen in de kast staan. Ik denk dat je bij veel boeken onbewust al een bepaalde mening vormt en dat bepaalde verwachtingen vooraf veel voor je leesplezier kunnen doen. Natuurlijk zou het enorm fijn zijn als je opeens wel verrast wordt door een boek!

Ik ben heel benieuwd: herken je dit? Of ben je juist regelmatig verrast door een boek dat uit de kast werd gehaald?

Liefs,
Marleen

Misschien vind je dit ook interessant

2 reacties

  1. Afgelopen maand heb ik echt een stuk of honderd boeken uit mijn kast gedaan, waarvan ook een groot deel ongelezen boeken. Die kocht ik dan vijf jaar geleden op een boekenmarkt, maar of ik die boeken echt zo snel wil gaan oppakken? Nee dus, die mogen weg! Toch wel fijn om dat uiteindelijk veel meer ruimte te hebben in mijn boekenkasten 🙂

  2. Dit is zo herkenbaar! Sommige boeken moest en zou ik perse hebben, maar staan nog steeds ongelezen in de kast. Af en toe word ik verrast door zo’n boek, maar ze vallen me ook wel eens tegen helaas.
    Het lijkt me dus heerlijk om geen ongelezen boeken te hebben en meteen te lezen wat ik koop, maar zover ben ik nog lang niet. Dit jaar maar weer ‘meer uit eigen boekenkast’ lezen. Hopelijk zitten er nog veel pareltjes tussen.

Laat een antwoord achter aan Joost (NerdyGeekyFanboy) Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.