De koperen koning – S.A. Chakraborty

Vorig jaar las ik De bronzen stad en ik geef toe, ik heb dat boek echt enkel gekocht omdat ‘ie er zo fantastisch uitzag. Het is een behoorlijke pil en ook geen verhaal dat je even gezellig tussendoor leest. Maar het was wel een boek met een prachtige worldbuilding, dus ik wilde natuurlijk ook het tweede deel lezen. Dat boek kocht ik vorig jaar, maar ik was een beetje geïntimideerd door de hoeveelheid pagina’s. Gelukkig was daar een hele gezellig buddyread. Vandaag lees je mijn recensie!

Na de verwoestende slag moet Nahri een nieuw pad voor zichzelf banen, zonder de bescherming van Dara, de djinn die haar hart stal, of prins Ali, die ze als haar vriend beschouwde. En dat allemaal onder het toeziend oog van een koning wiens troon eens aan haar familie toebehoorde. Eén misstap en haar volk is verdoemd.

Prins Ali is verbannen omdat hij zijn vader durfde te trotseren. Opgejaagd door huurlingen, verdwaald tussen de onherbergzame koperen zandbanken van zijn voorouderlijke land, moet hij vertrouwen op de angstaanjagende vaardigheden die de marids, onvoorspelbare waterwezens, hem hebben gegeven. Hierdoor dreigt hij een verschrikkelijk geheim te onthullen, dat zijn familie lang verborgen heeft weten te houden.

Terwijl er een nieuwe eeuw nadert en de djinns zich verzamelen binnen de hoge bronzen muren van Daêvabad, broeit er in het verlaten noorden een onvoorziene dreiging. Een kracht die niet alleen een storm van vuur naar de stadspoorten zal brengen, maar ook een krijger die zijn gelijke niet kent.

Oké, ik geef toe, ik had echt heel veel moeite met dit boek. Over het algemeen had ik veel moeite om alles te snappen, ik was heel veel vergeten van het eerste deel en ondanks een samenvatting tastte ik grotendeels compleet in het duister. Het boek wordt verteld vanuit drie perspectieven en een van die drie vond ik compleet niet te volgen. Ik snapte vrijwel niets van die hoofdstukken (ik wil niet spoilen, dus ik ga even niet zeggen om wie het gaat), en dat zorgt over het algemeen niet voor enorm veel leesplezier.

De worldbuilding was wel weer geweldig. De sfeer zit er goed in en alles rondom het ziekenhuis en de geschiedenis was heel interessant. Aan de andere kant zorgde de grote hoeveel informatie ook weer voor meer onduidelijkheid. Er wordt continu met namen en bijnamen gesmeten, wat ook niet altijd hielp met het overzicht bewaren. Daarom was het enorm fijn om dit boek als buddy read te lezen, zodat je onderling nog het een en ander kunt overleggen en kunt navragen.

Wat ik wel heel tof vind, is dat er alsnog redelijk wat romance in zit en in dit deel is het nog compleet niet duidelijk welke kant het op gaat. En voor alle personages is ook wel wat te zeggen. Het zijn levensechte karakters, die allemaal mindere en betere punten hebben. Richting het einde wordt het echt spannend en werd het voor mij eindelijk wat lastiger om weg te leggen. Ook eindigt dit deel met een behoorlijke cliffhanger. En hoewel ik het derde deel echt wil lezen, zal het denk ik wel eventjes duren (want hallo: 736 pagina’s). Dat wordt waarschijnlijk een meerjarenplan, ofzo?

Ik ben niet een enorme fan van dit deel, maar tegelijkertijd ook weer wel? Ik weet eigenlijk niet zo heel goed wat ik er nu echt van moet vinden. Dat ik er de helft van de niets van begreep, helpt niet echt, maar ik vind de wereld en de sfeer wel weer heel tof en vooral origineel. Moeilijk, dus haha!

Heb jij deze serie al ontdekt?

Liefs,
Marleen

Titel: De koperen koning ♥ Auteur: S.A Chakraborty ♥ Uitgeverij: Boekerij
Aantal pagina’s: 592 ♥ ISBN: 9789022594711 ♥ Waardering: ***

Misschien vind je dit ook interessant

1 reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.