Afgelopen vrijdag kon je hier de recensie van Wendy Brokers’ nieuwste boek De laatste halte. Anders dan we van haar gewend zijn ging ze met haar nieuwste boek een andere weg in het YA-genre. Zoals je in mijn recensie kon lezen ben ik wederom fan van haar nieuwste boek en ik mocht haar interviewen! Ik vroeg haar de hemd van het lijf en ik kreeg hele leuke antwoorden! Lees je gezellig mee?
Ha, Wendy, wat heb je wederom een heel fijn boek geschreven! We kennen je natuurlijk van twee heerlijke feelgoodromans, maar nu heb je een YA geschreven. Hoe is het zo gekomen dat je nieuwste boek juist in dit genre terecht is gekomen?
Wendy: ‘In het voorjaar van 2017, kort nadat mijn debuutroman was uitgekomen, was ik nog zoekende naar een manier om mezelf duidelijker zichtbaar te maken voor lezend en uitgevend Nederland. Uitgeverij Q schreef een YA-schrijfwedstrijd uit en ik vroeg me af of ik dat kon, een YA schrijven. En dus startte ik een verhaal over vier jongeren op werkweek en stuurde zoals gevraagd de eerste 1700 woorden in. De jury zag er blijkbaar niets in, het verhaal bleef een paar maanden liggen omdat ik begon met Baguette met jam voor twee, maar in september 2017 heb ik toch de stoute schoenen aangetrokken en tien jeugduitgeverijen de proloog en de eerste twee hoofdstukken gestuurd met een begeleidende mail. Daar kwam van drie uitgeverijen positief bericht terug, maar omdat ik inmiddels in gesprek was met Boekerij voor mijn roman kwam er een vierde jeugduitgeverij in beeld, Unieboek|Het Spectrum die onder het label Best of YA interesse hadden.’
Waar heb je je inspiratie voor De laatste halte vandaan gehaald?
‘Blijkbaar door de hoeveelheid aanslagen, waar ook jonge mensen het slachtoffer waren. Een klas van een school waar mijn oudste dochter op had gezeten was in een wereldstad tijdens een aanslag en ook al waren ze daar een heel eind vanaf, het was toch griezelig en schrikken. Zowel voor de leerlingen als voor de thuiszittende ouders.
En mijn toen vijftienjarige dochter die dat jaar op werkweek naar Berlijn ging waar een paar maanden daarvoor zich een drama op een kerstmarkt voltrok. Realistisch eng en dichtbij dus.
Ik ben niet in de wieg gelegd voor fantasy, daar was ik al achter, maar zo’n Contemporary; daar durfde ik me wel aan te wagen.’
Hoe zag je schrijfproces eruit? Was het anders dan bij Baguette met jam voor twee en/of Geluk bij een ongeluk?
‘Het schrijfproces van mijn twee romans was al niet met elkaar te vergelijken en De laatste halte was nog anders. Ik moest me echt focussen op een andere manier van schrijven, andere interactie, denken vanuit pubers en een element toevoegen dat ik ook nog niet eerder echt had gebruikt: spanning. Ik heb echt meerdere malen gedacht: ‘Waar ben ik in godsnaam aan begonnen? Gaat dit wel gelezen worden door de doelgroep?’, maar ik geloofde zelf te zeer in de kracht van dit verhaal en voelde me gesterkt dat vier jeugduitgeverijen dat eveneens deden.
Ik schreef De laatste halte uiteindelijk in etappes en tussen allerlei andere projecten door, wat het daardoor ook gelijk het boek maakt waar ik het langst over heb gedaan voor het eerste woord en de laatste punt waren gezet, namelijk anderhalf jaar.’
Wat is je favoriete Young Adult? Lees je dit genre veel?
‘Zonder twijfel Harry Potter. Ik vind het zo ongelooflijk knap hoe J.K. Rowling knopen heeft gelegd in deel 1 die in deel 7 allemaal ontrafeld worden. Dan ben je in mijn ogen een enorm talent. Maar eigenlijk moet ik bekennen dat ik verder niet heel vaak YA lees. Dat heeft er ook mee te maken dat fantasy me niet zo boeit en veel YA’s toch dat element hebben. Ja, ik weet het, the wizarding world staat ook wat ver weg van het dagelijkse leven en is ook fantasy, maar toch voelt dat anders.’
Als je zou moeten kiezen, wat schrijf je dan liever? Young Adult of Feelgood?
‘Feelgood gaat me makkelijker af, maar de afwisseling is me zo goed bevallen en het schrijven van een Young Adult vond ik zo fascinerend dat ik daarvan de smaak te pakken heb. Er zit in mijn achterhoofd wel een idee voor een totaal andere Young Adult, maar laten we eerst maar eens afwachten hoe De laatste halte ontvangen wordt. En laat ik ook de andere projecten maar eens afmaken voor ik me weer op iets nieuws stort. Dat idee voor een eventueel volgende YA heeft trouwens ook de nodige research nodig waar ik nu nog even geen tijd voor heb.’
Als je jezelf in 3 woorden zou moeten omschrijven, welke 3 woorden zouden dat dan zijn?
‘Creatief, chaotisch en een dromer.’
Alvast sorry, maar hier komt een hele gemene vraag: er zijn nu drie boeken van jouw hand verschenen bij drie verschillende uitgeverijen. Op welk boek ben je het trotst?
‘Heel gemeen! Eigenlijk alle drie, met een verschillende vorm van trots, juist door de diversiteit. Geluk bij een ongeluk omdat het me de kans gaf te laten zien dat ik kon schrijven en ik tijdens de research zulke bijzondere mensen heb mogen ontmoeten en een verhaal mocht schrijven dat echt iets toevoegt naar mijn mening. Baguette met jam voor twee omdat het me onbedoeld een fantastisch contract bij Boekerij, de grootste binnen het feelgoodgenre, bezorgde en zoveel betrokken en enthousiaste lezers. De laatste halte juist omdat het zo buiten mijn comfortzone lag en ik daar als schrijver best diep voor heb moeten gaan in wat voor mij echt onontgonnen gebied was.
En wat betreft die drie verschillende uitgeverijen: ik ben me ervan bewust hoe bijzonder het is dat dát is gebeurd. Om dan gelijk maar een hart onder de riem te steken bij al die (aspirant) schrijvers: blijf in jezelf geloven en blijf er keihard voor werken! Niemand anders dan jij kan die droom waarmaken.’
Wie is jouw nationale én internationale held op het gebied van schrijven? Welk boek zou je graag geschreven willen hebben?
‘Op nationaal niveau: Olga Hoekstra en dat zeg ik niet omdat ze me heeft ontdekt en bij haar uitgeverij (Tinteling Romance) mijn debuut is uitgegeven. Olga schrijft fantastisch en dat zouden echt nog veel meer mensen mogen ontdekken.
Op internationaal niveau zijn dat Rebecca Yarros en Colleen Hoover. Onverminderd en Onweerstaanbaar in de Flight & Glory-reeks van Yarros (het verhaal van Ember & Josh) zijn geschreven op een manier waar ik jaloers van word!’
Waarom zouden mensen De laatste halte moeten lezen? Kun je het boek in één zin beschrijven?
‘Omdat het te lezen is door jong en oud, YA-lezers en feelgoodlezers en alles wat daar tussenin nog twijfelt. En als ik het in één zin moet beschrijven, dan komt de zin die ik tijdens het signeren voorin schrijf misschien nog wel het meest in de buurt: “Waar de kracht van vriendschap van onschatbare waarde blijkt en grenzen laat vervagen.”’
Wat kunnen we nog van je verwachten? Staan er nog leuke dingen op de planning?
‘In het voorjaar komt (mits volgens planning) Niet haar ding uit bij Tinteling Romance. Een feelgood/chicklit die wat minder diepgaande problematiek heeft dan de lezers tot op heden van me gewend zijn, maar die wel een echte Tinteling is: sexy en grappig. Hoofdpersonage Noortje gaat echt de harten van de lezers stelen, daarvan ben ik overtuigd.
In de zomer van 2019 komt bij Boekerij Leven met een leugen uit die ik momenteel aan het schrijven ben. Einde van dit jaar/begin volgend jaar ga ik dus beginnen aan Geluk voor het oprapen. Ik kan niet wachten weer met Suus & Jacco aan de slag te gaan!
En wat betreft die trilogie NA’s heb ik goede hoop dat ook die in de toekomst hun weg naar de lezers gaan vinden.’
Dankjewel, Wendy, voor je antwoorden! Ik kan in ieder geval niet wachten op alle nieuwe boeken die in de toekomst nog van jou gaan verschijnen!
Heb jij al eens een boek van Wendy gelezen? En lees je liever YA of Feelgood?
Liefs,
Marleen
Mijn recensies van Wendy’s boeken lees je hier:
Geluk bij een ongeluk
Baguette met jam voor twee
De laatste halte
1 reactie
Wat een leuk interview! Nu ik ‘Baguette met jam voor twee’ heb gelezen, ben ik zeker benieuwd wat Wendy nog meer op haar naam heeft staan. 🙂