Ken je dat gevoel als je zo’n prachtig boek aan het lezen bent dat het lijkt alsof je hart wordt fijngeknepen? Je krijgt zo’n drukkend gevoel op je borst, het lijkt alsof je eventjes benauwd wordt en je ogen beginnen langzaam vochtig te worden? Het gevoel dat je bij zo’n prachtig boek krijgt is amper te omschrijven, maar het doet in ieder geval wat met je. Soms moet je wat tranen wegpinken, soms brul je het uit van alle emoties die door die prachtige woorden op je afkomen. Ken je dat?
Dat gevoel krijg ik af en toe als ik een van die mooie boeken die onze taal rijk is aan het lezen ben. Bijvoorbeeld toen ik laatst Duet met jou las. En ja, ik ben een huiler. Ik kan huilen als een malle als ik een prachtig boek aan het lezen ben. Dat levert af en toe rare gezichten op als je in de trein zit en mijn vriend weet precies hoe laat het is als ik sniffend en met een rood neusje naast hem op de bank zit. Maar dat maakt me niet uit. Ik lees om nieuwe wereld te ontdekken, eventjes te ontsnappen uit de werkelijkheid en om emoties te voelen. Ik vind het juist mooi wanneer die emoties mij zo weten te raken dat ik het liefst in tranen wil uitbarsten. Het is ontzettend knap als je dat als auteur met woorden kunt bereiken. Dus allereerst een applausje. Een applaus voor al die auteurs die je laten huilen, misschien een enkele traan, misschien hele watervallen. Maar een applausje is het waard.
Af en toe is het ook heerlijk om even de sluizen open te zetten en een boek is het perfecte excuus om even te waterlanders te laten zien. Vandaag daarom een lijstje met de mooiste, hartverscheurende boeken die ik heb gelezen. Voor het geval je nog een ‘jankboek’ zoekt.. 😉
Voor jou – Jojo Moyes
Ik denk dat het nu wel een algemeen gegeven is, Voor jou is mijn favoriete boek aller tijden en dit komt mede door alle emoties die door mij heen gaan als ik dit boek weer eens (ja, ik heb het boek al vele keren gelezen) aan het lezen ben. Man, wat kan ik huilen bij dit boek. Je hoeft maar een bepaalde passage open te slaan en de tranen staan al in mijn ogen. Ik heb overigens bij meerdere boeken van miss Moyes moeten huilen, maar Voor jou is toch echt wel de grootste tranentrekker geweest.
Een weeffout in onze sterren – John Green
Ik denk niet dat voor velen dit boek als een verrassing komt en ik weet 200% zeker dat ik niet de enige ben die bij dit boek heeft gehuild. Net als bij Voor jou kan ik bij Een weeffout in onze sterren het boek openslaan bij de passage (PAS OP: SPOILER!) waar Hazel het slechte nieuws te horen krijgt en je kunt mij van de vloer dweilen. Sterker nog, nu ik dit aan het type ben, moet ik de tranen al wegslikken. Zo veel emoties in dit boek! ♥
De 9 dagen van Rabbit Hayes – Anna McPartlin
Ik snap niet waarom dit boek niet bekender is, dus bij deze een shout out voor alle mensen die dit prachtige boek nog niet hebben gelezen: LEES DIT BOEK! Het boek gaat over Rabbit Hayes dat op sterven ligt en je ervaart haar laatste 9 dagen. In die periode kijkt ze terug op haar leven en neemt ze afscheid van alle mensen om haar heen. Ook van haar jonge dochtertje dat zonder ouders achterblijft. Alleen daarvan breekt je hart toch?
De boekendief – Markus Zusak
Heel heel eerlijk weet ik niet meer precies waarom ik hier nou zo heb om moeten huilen, maar ik kan me nog wel heel goed herinneren dat ik tijdens het lezen mezelf als een balletje heb opgerold omdat ik de tranen niet kon stoppen. Misschien dus hoog tijd om dit boek eens te herlezen. Maar in dit boek wordt Liesl in tijden van de Tweede Wereldoorlog bij een gezin ondergebracht en waar ze leert lezen en helemaal gek wordt van boeken. Ik denk dat mijn hart alleen al in kleine stukjes werd gescheurd door alle ellende waar het kleine meisje mee te maken kreeg. Wederom: lezen die hap!
Goh, dit is wel een dweperig stuk aan het worden, zeg. Gelukkig ben ik nog niet klaar, ha! ♥
Perfect chemistry – Simone Elkeles
Dit is het eerste boek dat ik mij kan herinneren waarbij ik echt heb geruild. Dus niet wat tranen wegpinken, maar echt hartstochtelijk janken. Ik weet nog dat we op familieweekend waren en dat ik behoorlijk wat rare blikken kreeg. Dit boek is sowieso een aanrader, maar het moment dat Alex tegen Brittany liegt en haar wegstuurt (sorry voor de kleine spoiler), kon je mij wegdragen.
Ga niet weg – Karma Brown
Ik las dit boek op vakantie en dacht vooral dat ik een heerlijke summer read in mijn handen had. De hoofdpersoon heeft hier haar ongeboren kindje verloren en gaat om het te verwerken een reis maken naar drie prachtige plekken in de wereld. Ik genoot van de plekken die de auteur beschreef, maar toen kwam de Karma Brown met zo’n groot ‘What the f*ck’-momentje, dat ik mijn hart echt in stukjes voelde barsten. Gelukkig zet ze het ook netjes weer in elkaar met het prachtige einde, maar de tranen vloeiden daar op het strand. Gelukkig hadden we het strand zo goed als voor ons zelf…
Onverminderd – Rebecca Yarros
Ik ben dol op New Adults, maar normaal gesproken hoef ik daar niet echt bij te huilen. Af en toe een traantje en het beklemmende gevoel op de borst is vaak aanwezig (want: die prachtige beschreven liefdes), maar echt brullen van verdriet is er niet bij. Tot ik Onverminderd las. Door recensies die ik van het boek had gelezen was ik al een beetje voorbereid, maar bij de eerste paar hoofdstukken was ik al een wrak.
Ik zonder jij – Kelly Rimmer
Bij dit boek is het mij een raadsel waarom de uitgeverij niet meer aandacht aan dit boek heeft gegeven. Misschien dat het komt omdat de publicatiedatum steeds weer werd verschoven, ik weet het niet. Ik las het boek via de bibliotheek en het boek is zo mooi! Toen ik het vorig jaar augustus op de boekenmarkt tegenkwam voor een leuk prijsje nam ik het boek dan ook gelijk mee. Dit boek wordt beschreven uit het perspectief van een man en het is zo triest. De gedachte om iemand in je omgeving te hebben die deze verschrikkelijke ziekte heeft, zorgde regelmatig voor natte wangen.
Natuurlijk zijn dit niet alle boeken die mij als een wrak achterlieten. Ook Hof van mist en woede, Kamer van Emma Donoghue en een aantal boeken van Abbi Glines zorgden voor wat tranen. Zoals je afgelopen maandag in mijn recensie kon lezen kon ik het ook absoluut niet drooghouden bij Duet met jou van Dani Atkins (LEES DAT BOEK!).
Bij welke boeken kon jij het niet droog houden? Heb je nog tips? Laat het weten in de reacties, ik ben altijd op zoek naar nieuwe boeken waarbij ik lekker een potje kan gaan huilen!
Liefs,
Marleen
3 reacties
Oh bij De boekendief heb ik echt heel hard moeten huilen bij het einde. Ik huil eerlijk gezegd nooit snel bij films of boeken, maar daarbij hield ik het echt niet droog!
Haha ik ook! Ik was zo’n enorm wrak bij dat boek!