In januari werd ik verrast met een vooruitleesexemplaar van De laatste dag. Ik wist dat het boek in de tweede helft van februari zou verschijnen en ik was er al heel nieuwsgierig naar. Extra tof dus dat ik het boek al voor verschijning mocht lezen! En dat heb ik gedaan! Tijdens een lange treinreis was dit boek mijn gezelschap en ik kan je alvast verklappen, die treinreis van in totaal 4 uur was helemaal geen straf zo! Vandaag lees je mijn recensie!
Het is maandagochtend en zoals gewoonlijk vliegt de Londense zakenvrouw Emma de deur uit. In beslag genomen door haar volle inbox en steeds langer wordende to-dolijst, merkt ze niet dat de sfeer in huis gespannen is. Als ze na een lange dag thuiskomt en blijkt dat ze alwéér hun jubileum is vergeten, is voor haar man Dan de maat vol. Na een knallende ruzie stormt hij naar buiten, de straat op. Emma hoort piepende remmen, een harde knal, een loeiend autoalarm. En ze weet dat Dan nooit meer thuis zal komen.
De volgende dag wordt Emma in diepe rouw wakker… naast Dan. Het is opnieuw maandag. En de volgende dag weer, én de dag daarop. Elke ochtend wordt Emma wakker naast haar echtgenoot, om hem aan het eind van de dag weer te verliezen. Maar elke nieuwe dag is een nieuwe kans. Een kans om het anders te doen. Om de perfecte dag te creëren. En misschien, heel misschien, zelfs om het einde te veranderen.
De laatste tijd verschijnen er best veel boeken die het thema ‘Groundhog Day’ hebben. Een boek waarin de hoofdpersoon steeds opnieuw dezelfde dag beleeft en vaak is dat een dag waarin heel veel fout gaat. De laatste dag is zo’n boek. Het gevaar bij dit soort boeken is dat er uiteraard herhaling in zit, maar dat deze herhaling ook saai of langdradig wordt. Gelukkig is dat in De laatste dag compleet niet het geval. Hoewel je weet dat elke dag maandag 3 december is, heeft de auteur het voor elkaar gekregen om de hoofdpersoon de dag toch elke keer anders te laten beleven. De enige herhaling die nét wat minder had gekund, is de toon van Dan in de brieven die hij aan Emma schrijft. Daarin is de toon, zeker in de laatste brieven, grotendeels hetzelfde. En dat had wat mij betreft net wat minder gekund.
Wel zijn de brieven en de berichtjes die Emma gedurende de dag (of moet ik dagen zeggen?) een toffe afwisseling van het verhaal an sich. De brieven van Dan voegen een prachtige emotionele en ontroerende laag toe. En hoewel je het verhaal vanuit Emma leest, krijg je door de jaarlijkse brieven een mooi inkijkje in Dans hoofd én je krijgt op een subtiele wijze in het leven van Emma, Dan en hun kinderen in de voorgaande jaren. De brieven waren (ondanks de herhaling) echt een van de hoogtepunten van het boek en ik heb regelmatig met of een grote glimlach of een brok in mijn keel Dans woorden gelezen.
Het verhaal heeft een prachtige boodschap en ik vond het heel erg mooi om te lezen hoe de hoofdpersoon heel langzaam ontdekt wat nu echt belangrijk is in het leven en hoe ze daar langzaam naar gaat leven. De ontwikkeling van Emma is daarmee echt heel erg goed neergezet en een van mijn favoriete ontwikkelingen van de laatste tijd. Dit verhaal zet je aan het denken en zal je waarschijnlijk niet snel loslaten. Bereid je voor op een emotionele rollercoaster en ik kan me niet voorstellen dat je aan het einde van het verhaal je Emma een dikke knuffel wil geven.
De laatste dag heeft echt mijn verwachtingen waargemaakt. Een emotioneel verhaal met een belangrijke boodschap, een boek met een lach en een traan en een ijzersterk einde. Dikke tip! En extra fijn, inmiddels is dit boek verschenen dus je kunt NU naar de boekwinkel gaan en dit boek aan jezelf (of aan een ander) cadeau geven. DOEN!
Zou jij dit boek willen lezen?
Liefs,
Marleen
Titel: De laatste dag ♥ Auteur: Cesca Major ♥ Uitgeverij: Boekerij
Aantal pagina’s: 352 ♥ ISBN: 9789022599334 ♥ Waardering: ****,5
Ik heb een vooruitleesexemplaar ontvangen, dankjewel Boekerij!
