Eerder dit jaar las ik Het weeshuis in azuurblauwe zee, mijn eerste kennismaking met T.J. Klune. Ik werd echt omver geblazen door dat boek en vanaf dat moment keek ik halsreikend uit naar het tweede boek van deze auteur dat vertaald zou worden. Eind september viel het op de mat en het duurde niet heel lang voordat ik er in begon. En laat ik beginnen met dat dit een van de moeilijkste recensies is die ik in tijden heb geschreven, want ik weet niet of ik woorden kan vinden die dit boek kunnen omschrijven. Maar goed, let’s go!
Wallace Price is een gehaaide advocaat voor wie macht en aanzien de belangrijkste ingrediënten zijn voor een geslaagd leven. Wanneer Wallace plotseling overlijdt en als geest zijn eigen uitvaartdienst bijwoont, komt een gids hem halen en brengt hem naar een ongewoon theehuis.
Hugo, de eigenaar van het theehuis die over bijzondere gaven beschikt, belooft hem te helpen bij het maken van de passage naar het hiernamaals. Wallace accepteert niet zonder slag of stoot dat hij dood is, maar dankzij Hugo en de andere markante bewoners van het theehuis leert hij op wonderbaarlijke wijze als geest menselijker te zijn dan tijdens zijn leven.
Ik schreef het ook al in mijn recensie van Het weeshuis in de azuurblauwe zee en het gebeurde met dit boek opnieuw: ik begon te huilen toen ik het boek uitlas. En als ik wil – and I try very hard not to – zou ik nu zo weer kunnen gaan huilen als ik aan het dit boek denk. Want mensen, dit boek is zo, zo, ZO MOOI! Het is hoopvol, met vlagen hilarisch, vol liefde, inclusief, geweldig en ronduit allesomvattend. Ik werd zo enorm in het verhaal gezogen dat ik echt een in een soort dip belandde toen het uit was. Eigenlijk wilde ik gewoon weer opnieuw beginnen (en opnieuw beginnen en opnieuw beginnen).
Ik ben zo blij dat ik eerder dit jaar mijn eerste boek van T.J. Klune heb opgepakt. Ik ben Evelyn van Westerhof ook echt enorm dankbaar dat ze zo enorm enthousiast was (en als Evelyn enorm enthousiast is, dan moet het desbetreffende boek wel goed zijn). Zonder dat ik het wist, was mijn leven zonder de boeken van T.J. Klune niet compleet. De schrijfstijl van Klune is prachtig en verslavend. Maar wat vooral knap is, is dat dit boek behoorlijk zware onderwerpen bevat, maar dat er zo ontzettend veel humor in zit verweven. Ik heb regelmatig hardop moet lachen (tussen de brok in mijn keel door).
Net als Het weeshuis in de azuurblauwe zee heeft Het gefluister achter de deur best een kinderlijke cover. En hoewel dit boek best door jongere lezers gelezen kan worden, hoop ik voor altijd uit de wereld te helpen dat dit ABSOLUUT niet ‘slechts’ een kinderboek is. Dit boek is echt voor iedereen. Zelfs met een fantasyrandje bevat dit boek zoveel thema’s dat het door iedereen gelezen moet worden. Misschien moet ik nog een extra exemplaar aanschaffen zodat ik het aan zoveel mogelijk mensen kan uitlenen. Want je begrijpt: mijn eigen exemplaar verlaat mijn huis niet.
Goed, deze liefdesbrief is bijna afgelopen. Ik hoop dat ik je met bovenstaande recensie heb overgehaald om dit boek te kopen (is het me toch nog gelukt om de woorden te vinden) en zo niet: LEES DIT FREAKING AMAZING GEWELDIGE BOEK! Thank you for reading! :p
Heb jij al eens een boek van T.J. Klune gelezen?
Liefs,
Marleen
Titel: Het gefluister achter de deur ♥ Auteur: T.J. Klune ♥ Uitgeverij: Volt
Aantal pagina’s: 438 ♥ ISBN: 9789021467924 ♥ Waardering: *****
Ik heb dit boek gekregen als recensie-exemplaar, dankjewel Volt!
1 reactie