In mei werd ik verrast door een heel tof pakketje van HarperCollins. In dat pakketje zat het boek Het kan ook nooit normaal van Lieke Hester. Ik had het boek al voorbij zien komen en ik was er op zich best benieuwd naar. Ik begon vorige maand en las het boek in etappes uit. Vandaag lees je mijn recensie.
Een zakkenroller aanhouden, een lichaam zoeken in een donkere woning, een slechtnieuwsgesprek voeren, iemand die suïcidaal is proberen te helpen, een reanimatie uitvoeren of een uit de hand gelopen ruzie sussen: Lieke doet het allemaal, en soms zelfs allemaal op dezelfde dag.
Lieke Hester is hoofdagent bij politiebureau Burgwallen in Amsterdam. Ze blogt en vlogt als Liekeschrijft, haalt graag ijskoffie in Amsterdam-Noord en is gek op de reuring van de Wallen. In Het kan ook nooit normaal doet ze een boekje open over haar leven als agent. Haar inspirerende, beangstigende, spannende, grappige en altijd bijzondere verhalen zijn een ode aan haar werk, haar dappere collega’s en alle hulpverleners.
De kans is groot dat je dit boek vast wel eens voorbij hebt zien komen en de kans is dan ook nog eens best wel groot dat je hele positieve recensies en reacties hebt gelezen. Vergeleken daarmee ga ik echt een onpopulaire mening geven, want ik ben niet echt fan. Ik lees zelden boeken in etappes, maar bij Het kan ook nooit normaal had ik geen behoefte om verder te lezen. Er zat enorm veel herhaling in het boek, waardoor het de hele rit veelal hetzelfde was.
Don’t get me wrong, het is heel tof om een kijkje in de keuken te krijgen en het is ook erg tof dat de auteur je meeneemt op verschillende momenten in haar carrière. Door zoveel verschillende aspecten en thema’s te bespreken, krijg je een mooi beeld van hoe het nu daadwerkelijk is om in het blauw (in Amsterdam) de straat op te gaan. Dat vond ik echt oprecht interessant om te lezen en het zet je toch weer aan het denken en laat je realiseren dat er echt veel bij komt kijken.
Maar de reden dat ik dit boek niet met plezier heb gelezen, is de toon. Ik snap dat je een dergelijke baan absoluut met humor moet benaderen, anders is het niet vol te houden. En misschien is het ook wel het Amsterdamse, maar ik vond sommige delen echt respectloos en dat begon me al van het begin een beetje tegen te staan. Nu heb ik het geluk dat ik geen ervaring heb met bepaalde verhalen uit het boek, maar als ik dat wel zou hebben zou ik het absoluut niet op deze manier willen lezen. Laat ik het zo zeggen: ik snap de toon en de manier waarop het verhaal is verteld, maar ik heb er minder begrip voor.
Dit boek was dus niet helemaal mijn ding. Maar lees het echt voor jezelf, want ik ben tot nu toe alleen maar positieve recensies tegengekomen (zelfs dat mensen dit een van hun favorieten van dit jaar vonden), dus ervaar het zelf!
Zou jij dit boek willen lezen?
Liefs,
Marleen
Titel: Het kan ook nooit normaal ♥ Auteur: Lieke Hester ♥ Uitgeverij: HarperCollins
Aantal pagina’s: 317 ♥ ISBN: 9789402709674 ♥ Waardering: ***
Ik heb dit boek gekregen als recensie-exemplaar, dankjewel HC!
