Ik lees eigenlijk nooit literatuur. De boeken trekken met gewoon niet zo. Echter kwam Noem me bij jouw naamop mijn radar en dat boek valt best wel onder literatuur. Ik heb heel lang getwijfeld of ik het boek wilde lezen en niet gelijk door te gaan naar de film (ja, die is er ook). Uiteindelijk besloot ik ‘m maar te bestellen en gelijk te lezen. Vandaag lees je wat ik ervan vind.
Noem me bij jouw naam is het verhaal van een gepassioneerde vriendschap tussen Elio, een muzikale en erudiete jongen, en de Amerikaanse intellectueel Oliver, die als zomergast bij Elio s ouders aan de Italiaanse kust verblijft. Aanvankelijk veinzen ze onverschilligheid jegens elkaar, maar wat er werkelijk sluimert is onweerstaanbare aantrekkingskracht. Het aftasten begint. Vanuit het diepst van hun wezen bloeit iets op dat hen voor het leven zal tekenen. Want wat zij ontdekken is volledige herkenning en overgave.
Ik heb eigenlijk geen idee hoe ik deze recensie moet schrijven. Zoals ik schreef hierboven, ik lees zelden dit soort boeken en weet niet zo goed hoe ik ‘m moet beoordelen. Enkel op gevoel? Ik vond ‘m fantastisch. Het verhaal is emotioneel en krachtig, maar ook zo ontzettend mooi. Maar tegelijk is het ook heel anders dan wat ik normaal lees en ik weet niet zo goed hoe ik onder woorden moet brengen wat ik ervan vind.
Wat me eigenlijk vanaf het begin al opviel is dat de auteur zoveel vertelt, zonder dat echt uit te schrijven. Elio en Oliver zeggen zoveel zonder daarvoor woorden te gebruiken. Soms was dat lastig om compleet te begrijpen, maar tegelijkertijd gaf het hele verhaal zoveel extra en een diepere laag. Ik heb een lange tijd getwijfeld of ik het boek niet in het Engels zou lezen, maar ik ben blij dat ik het boek in mijn eigen taal heb gelezen. Ik denk dat ik het boek niet volledig in me op had kunnen nemen als ik het verhaal in het Engels had beleefd.
Na het lezen van het boek ben ik wel heel erg benieuwd geworden naar de film en die wil ik daarom heel er snel gaan bekijken. Ik ben zo benieuwd hoe ze de gedachten en verlangens van Elio hebben vertaald naar het witte doek. Ik vond het fantastisch om te lezen hoe Elio in de knoop zit met zichzelf en het ‘zijn’. Wat mij betreft een absolute must read, maar je moet er van houden.
Deze recensie was een van de moeilijkste recensies die ik ooit heb geschreven, maar tegelijk ook een van de mooiste boeken van de laatste tijd. Geen standaard feelgood en absoluut meer literatuur dan iets anders, maar zeker een de moeite waard. Kom je daarna terug om er over te praten? Ga ik intussen de film kijken.
Had jij al eens van dit boek gehoord?
Liefs,
Marleen
Titel: Noem me bij jouw naam ♥ Auteur: André Aciman ♥ Uitgeverij: Ambo | Anthos
Aantal pagina’s: 256 ♥ ISBN: 9789026342509 ♥ Waardering: ****
