Voor mijn verjaardag afgelopen november kreeg ik onder andere dit boek van Jason Reynolds. Ik was er ontzettend nieuwsgierig naar, maar tegelijkertijd ook wel benieuwd of het iets voor mij zou zijn. De schrijfstijl is namelijk heel anders dan ik normaal gesproken lees, maar ik wilde het boek graag een kans geven. Het duurde iets meer dan een maand voordat ik het boek oppakte, maar vandaag lees je wat ik van 67 seconden vind! Lees je mee?
‘Mensen houden altijd meer van mensen als ze dood zijn.’ Zestig seconden. Zeven verdiepingen. Drie regels. Een wapen. Will staat 67 seconden in de lift naar beneden, met in zijn broekband een pistool. Zijn broer Shawn is vermoord, en Will weet wat er van hem verwacht wordt. Niet snitchen. Niet huilen. Wraak.
Voordat ik begon met lezen kreeg ik al van verschillende mensen te horen dat je echt ontzettend snel door het boek heen gaat en dat is ook zo. Je vliegt bijna letterlijk door het verhaal heen en ik denk dat ik als ik het boek in één zit had gelezen ik waarschijnlijk binnen een uurtje klaar was geweest. Een beetje jammer wel, maar het voegt eigenlijk ook wel veel toe aan het verhaal. Het verhaal speelt zich in principe af een tijdspanne van 67 seconden en dan zou het raar zijn om heel veel weken over het verhaal te doen, natuurlijk. Ik denk dat juist de schrijfstijl en de manier waarop soms slechts een handvol woorden op een pagina staan zo’n sterk deel is van het boek.
Ik weet eerlijk gezegd niet hoe ik de schrijfstijl moet omschrijven, poëtisch, vrije vers? In ieder geval heeft de schrijfstijl me wel van mijn sokken geblazen. Sowieso is het verhaal ontzettend heftig en emotioneel, maar dit komt allemaal door de schrijfstijl nog harder aan dan normaal. Will stoot in principe zijn woorden uit, slikt ze in en laat ze ronddwalen in de lift en door de korte zinnen en teksten wordt dit echt fantastisch overgebracht. Ik denk dat een ‘normale’ schrijfstijl deze sfeer niet had over kunnen brengen.
Door de emoties is het eigenlijk niet mogelijk om geen onderdeel van het verhaal te worden. Je staat als het ware bij Will in de lift, wat zeg ik, het lijkt bijna alsof je zelf Will bent. Ondanks de snelle schrijfstijl krijgt Jason Reynolds het wel voor elkaar om je helemaal hooked te krijgen aan het verhaal en je helemaal te laten meeleven met Will. Hoe dichter je bij het einde komt, hoe hoopvoller je wordt en dan komt het einde echt hard aan. Uiteraard verklap ik niets over het einde en hoe de liftreis eindigt, maar misschien is het einde nog wel het sterkste onderdeel van het hele boek.
Ja, ik ben ontzettend blij dat ik 67 seconden heb gekregen voor mijn verjaardag (dankjewel pap & mam ♥) en ben echt geraakt door het emotionele verhaal van Will dat door Reynolds op zo’n bijzondere wijze is neergezet. Absoluut een aanrader en ik kan niet wachten op de andere boeken van Jason Reynolds!
Heb jij al eens een boek in vrije vers gelezen?
Liefs,
Marleen
Titel: 67 seconden ♥ Auteur: Jason Reynolds ♥ Uitgeverij: Blossom Books
Aantal pagina’s: 306 ♥ ISBN: 9789463491273 ♥ Waardering: ****
1 reactie
Nu ben ik nog nieuwsgieriger! Heb hem op mijn lijstje gezet 🙂