Opal – Jennifer L. Armentrout

Zoals je mijn recensies van Obsidian en Onyx kon lezen ben ik een enorme fan van de Lux-serie van Jennifer L. Armentrout. Afgelopen maand lag het derde deel – Opal – bij mij in de bus en ik kon niet wachten om er in te beginnen. Vandaag lees je of ik dit deel net zo goed vind als de voorgaande delen. Lees je gezellig mee? 

Zelfs nu Katy en Daemon eindelijk helemaal voor hun liefde gaan, kunnen ze niet vrijuit gaan daten. Er komen allerlei andere obstakels op hun pad. Vrienden blijken ineens vijanden, en hoewel ze ook hulp krijgen uit onverwachte hoek, zijn ze hun leven verre van zeker. Maar ze houden stand. Ze moeten wel.

Waar in de eerste twee delen de boeken vol spanning zitten en je steeds iets nieuws ontdekt, gebeurt er in Opal eigenlijk niet zo heel veel. Het boek telt bijna 500 pagina’s, maar daarvan kabbelt het de helft van de tijd allemaal maar een beetje voort. Dit zorgde ervoor dat ik vooral tijdens de eerste helft niet echt continue de behoefte had om door te lezen helaas. Ik verwachtte juist nog meer van die spannende gebeurtenissen uit vorige delen, maar die bleven uit. De meeste hoofdstukken zijn een beetje hetzelfde en dat had wat mij betreft niet gehoeven.

Een van de grootste pluspunten van de eerste twee delen is toch wel Daemon en Katy samen, maar helaas zijn zij ook een beetje hetzelfde in dit deel. Het is wederom een enorm gebeuren van stoten en aftrekken en lekker eigenwijs doen samen en vooral tegen elkaar. Allemaal heerlijk en lief om naar te kijken, maar niet voor nogmaals 500 pagina’s. Vooral in het begin van dit derde deel had dit heerlijke koppel juist wat meer groei samen mogen doorbrengen en had Armentrout dat haat-liefde spelletje wel achterwege mogen laten. Gelukkig gebeurt dat grotendeels ook wel, maar wel pas vanaf pagina 300.

Gelukkig zit ook vanaf pagina 300 de vaart er wel enorm in en zit je regelmatig op het puntje van je stoel. Je voelt het einde echt naderen en is het soms nagelbijtend spannend. Juist in die laatste 200 pagina’s weet Armentrout er nieuwe aspecten in te gooien die je nog niet eerder hebt gezien en fietst er bepaalde twist in die je niet altijd ziet aankomen. En fuck, ze eindigt met zo’n enorme cliffhanger dat ik – ondanks dat ik niet enorm enthousiast ben over Opal – wel gelijk verlang naar deel 4, Origin (verschijnt gelukkig al bijna, op 22 november).

Oké, niet zo’n hele positieve recensie lijkt wel, maar ik heb wel echt genoten van Opal. Het is een fijn deel – met hier en daar wat kanttekeningen – maar zeker een boek dat je niet mag missen als je de vorige delen met veel plezier hebt gelezen! Ik hoop wel dat Armentrout wel iets origineler gaat zijn in de laatste twee delen, maar dat gaan we meemaken vanaf 22 november! Ze weet alsnog als geen ander de spanning op het eind op te bouwen en wauw, dat einde! Die cliffhanger heeft er zo voor gezorgd dat ik van drie naar vier sterren ben geswitcht! 😉

Ben jij al begonnen in de Lux-serie?

Liefs,
Marleen

Titel: Opal ♥ Auteur: Jennifer L. Armentrout ♥ Uitgeverij: Zomer & Keuning
Aantal pagina’s: 488 ♥ ISBN: 9789401913751 ♥ Waardering: ****
Ik heb dit boek als recensie-exemplaar mogen ontvangen, dankjewel Z&K!