Ondanks dat ik niet heel erg vaak een thriller lees ben ik toch wel dol op een aantal hele spannende boeken. Toen uitgeverij Luitingh-Sijthoff met een nieuwe thriller die volgens recensies ‘bloedstollend’, ‘ijzersterke twist die je nooit ziet aankomen’ en ‘gruwelijk, strak en meeslepend’ moest zijn, wist ik dat ik dit boek ook wilde lezen. Ik mocht mee doen met de leesclub van Bol.com en begon al heel snel in het boek toen ik het in mijn handen had. Vandaag lees je of mijn verwachtingen zijn uitgekomen.
Een lichaam van zes verschillende aan elkaar genaaide lichaamsdelen wordt in het appartement tegenover dat van rechercheur Wolf gevonden. Wie heeft deze gruwelijke lappenpop gecreëerd?
Terwijl Wolf samen met zijn collega’s Baxter en Edmunds achter de identiteiten van de zes slachtoffers probeert te komen, krijgt Wolfs ex-vrouw een lijst toegestuurd met zes namen en de zes data waarop deze mensen zullen worden vermoord. En Wolfs naam staat erop, als laatste. De Lappenpopmoordenaar heeft het vonnis bepaald. Wolf zal sterven op 14 juli. Zullen de rechercheurs Wolfs leven kunnen redden?
Ik heb eerlijk gezegd geen idee hoe deze recensie gaat worden. Tijdens het lezen waren mijn gevoelens over het verhaal heel erg gemengd en nadat ik het boek dichtsloeg werden deze gevoelens alleen nog maar meer verwarrend. Ik vond het boek ongelofelijk spannend en kon het echt niet wegleggen, maar daarnaast heb ik ook heel veel op te merken aan het boek. Ik weet ook nog niet hoeveel sterren ik dit boek ga geven. Hopelijk kom ik daar nog op tijdens het schrijven van deze recensie.
Ondanks dat het boek direct begint met een griezelig lijk dat gevonden wordt, kwam het verhaal voor mij maar traag op gang. Het duurde een hele tijd voordat ik echt in het verhaal zat en dit zorgde bij de eerste 200 bladzijdes niet echt voor ontzettend veel leesplezier. Uiteindelijk zat ik wel in het verhaal en wilde maar al te graag verder lezen. De laatste 100 bladzijdes wilde ik ook absoluut niet gestoord worden en deed ik behoorlijk laat het licht uit. 😉
Wat er ook voor zorgde dat het lang duurde voordat ik het in verhaal zat waren de personages. De personages waren op zich heel sterk neergezet en ze werden ook beschreven als echte personen en kwamen zo ook over, helaas pasten ze compleet niet bij het verhaal. Vooral hoofdpersoon Wolf hoorde niet thuis in Ragdoll. Hij kwam ook niet als een echte rechercheur over, wat heel erg jammer was.
Daarnaast was er nog iets waar ik mijn vinger niet helemaal op kon leggen. Het hele verhaal klopte er iets niet en dat iets niet met het spannende element dat je normaal in thrillers leest te maken. Hoe spannend Ragdoll ook is, echt geloofwaardig is het niet. Het totaalplaatje wist mij net niet te pakken, er klopte gewoon iets niet. Tijdens het lezen vermoedde ik dat het vage element te maken zou hebben met de plottwist, maar het einde had ik van verre al zien aankomen dus dat was het ook niet. Ik bleef vooral met een onbevredigend gevoel achter, helaas.
Het idee van Ragdoll is echt heel origineel en dat komt ook naar voren op de cover (wat een plaatje, hè?). Het concept van een lijk waarbij lichaamsdelen van verschillende mensen aan elkaar is genaaid? Kom er maar eens op. Helaas had de uitwerking wat mij betreft wat beter gekund.
Ragdoll is absoluut geen slecht boek. Integendeel zelfs! Mijn andere leesclubgenootjes hebben volgens mij allemaal genoten en de meesten waren echt heel positief over het boek. Ik weet zeker dat een echte thrillerfanaat dit boek zal verslinden (papa, tip voor jou ;)). Helaas wist het boek mij niet zo te pakken als ik had gehoopt.
Heb jij wel eens gemengde gevoelens over een boek?
Liefs,
Marleen
Titel: Ragdoll ♥ Auteur: Daniel Cole ♥ Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
Aantal pagina’s: 398 ♥ ISBN: 9789024577019 ♥ Waardering: ***
2 reacties
Dit boek trekt mij niet zo aan, maar ben er nu wel een beetje benieuwd naar geworden. Het concept klinkt tof, wel jammer dat de uitwerking beter had gekund!