Twee jaar geleden las ik De troostbibliotheek van Sara Nisha Adams. Dat boek vond ik erg mooi, ondanks dat ‘ie niet bovenaan mijn TBR stond. Vorig jaar werd ik verrast door uitgeverij The House of Books met een exemplaar van Adams’ tweede boek: De schemertuin. Door de verhuizing kwam ik er niet aan toe en vervolgens belandde het boek ergens in de kast. Maar in maart ben ik er eindelijk aan toegekomen en vandaag lees je mijn recensie!
Eastbourne Road, Londen. Tussen de huizen op nummer 77 en 79 ligt een gedeelde tuin. Ooit was het een prachtig stukje groen, een oase van rust in een bruisende stad. Nu is de tuin verwaarloosd en overwoekerd. Buren Winston en Bernice vinden dat niet erg – hun huizen mogen de tuin dan wel delen, meer hebben ze niet met elkaar gemeen.
Maar op een dag wordt er een mysterieus pakketje bezorgd. Het zijn foto’s van de tuin toen deze nog in bloei stond – levendig met bloemen en wilde dieren, toen hij bezocht werd door mensen uit alle hoeken van de gemeenschap. Probeert iemand hen wat te vertellen?
Een zaadje is geplant: Winston en Bernice leggen hun wapens neer en trekken hun tuinhandschoenen aan. Terwijl ze graven en planten, schrobben en water geven, begint de tuin uit zijn winterslaap te ontwaken – en ook het ijs tussen Winston en Bernice begint te ontdooien. Kan de tuin helpen bij het opbloeien van het verloren groepsgevoel in de gemeenschap? Met een beetje hulp van de geheimzinnige tuinier die pakketjes stuurt, groeien Winston en Bernice steeds meer naar elkaar toe.
Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen: dit is (op dit moment in ieder geval) niet mijn soort boek. Het is zeker een mooi verhaal, maar voor mij voelde het te traag en er gebeurt gewoon te weinig. Daardoor raak ik afgeleid en ben je me eigenlijk als lezer al kwijt. Het was zelfs met vlagen echt saai en ik had dan ook niet bepaald de behoefte om verder te lezen. Uiteindelijk is ‘ie wel uitgegaan, maar dat had van mij ook weer niet perse gehoeven? Het is gewoon een prima boek, maar verder niet.
En dat is dus wel echt een persoonlijk dingetje hoor, want ik weet dat er genoeg mensen zijn die laaiend enthousiast zijn over dit soort boeken. Boeken waarin je je kunt verliezen, waarbij het echt gaat om de ontwikkeling van de personages en waarbij de afwisseling tussen heden en verleden voor een mooi verhaal zorgt. En dat soort lezers ben ik nu niet. Misschien ooit, maar voor nu trekken dit soort boeken gewoon niet mijn aandacht. Daarnaast had dit boek ook echt wel wat pagina’s minder mogen hebben. Ja, het verhaal is heel lief en vooral hartverwarmend, maar ook te lang.
Ik ben niet teleurgesteld, want ik had het een tikkeltje verwacht, maar weet nu wel dat ik de boeken van Sara Nisha Adams voor nu even laat liggen. Dit boek is een aanrader voor fans van hartverwarmende romans waarin niet al teveel gebeurt, maar die je wel een goed gevoel geven.
Heb jij dit boek al gelezen?
Liefs,
Marleen
Titel: De schemertuin ♥ Auteur: Sara Nisha Adams ♥ Uitgeverij: The House of Books
Aantal pagina’s: 384 ♥ ISBN: 9789044365597 ♥ Waardering: ***
Ik heb dit boek gekregen als recensie-exemplaar, dankjewel THB!
